Uzun, İsmail Berat2021-02-232021-02-232021978-625-7342-60-5https://hdl.handle.net/20.500.12695/979Erken okuryazarlık kavramı, literatüre Clay (1966) tarafından yapılan doktora çalışmasıyla dahil olmuş ve erken çocukluk döneminde okuma yazma öğrenimi gerçekleşmeden sahip olunan okuma yazma becerileri olarak tanımlanmaktadır. Buradaki hedef çocuğa okuma yazma öğretmek olmamakla birlikte okuma yazma sürecine zemin oluşturmak ve uyumunu kolaylaştırmaktır (MacLean, 2008). Okuma yazma becerisi, insanın hayatı boyunca öğrenmelerini kolaylaştırıp destekleyecek olan temel ihtiyaçlarındandır. Erken çocukluk yılları, dili güzel ve etkili kullanabilme, okuma alışkanlığı kazanabilme ve dinleme becerilerinin gelişimi açısından kritik derecede öneme sahiptir. Bu dönem çocuklarında okumaya hazırlık süreci olan düşünebilme, neden sonuç ilişkisi oluşturabilme, temel düzeyde sıralama ve genelleme yapabilme, görsel-işitsel ayırt edebilme ve konuşma dili etkili düzeyde gelişmektedirtrinfo:eu-repo/semantics/openAccess[Keywords Not Available]Türkiye'de Erken Okuryazarlık İle İlgili Yapılan Araştırmalar: 2000-2020 Yılları Arasındaki Araştırma Yayınlarının İncelenmesiBook Chapter