Ön lisans sağlık programı öğrencilerinin laboratuvar uygulamalarına ilişkin tutumları: Bir vakıf üniversitesi örneği

Abstract

İnsan sağlığı ile ilgilenen, hekimlik, hemşirelik ve sağlık teknikerleri gibi mesleklerin eğitiminde, teorik eğitimle birlikte öğrencinin hasta üzerindeki uygulamaları önceden deneyebileceği ve el becerisini geliştireceği laboratuvar uygulamalarına ihtiyaç vardır. Bu nedenle sağlık programlarında eğitim alan öğrenciler, laboratuvar ortamlarında maket üzerinde uygulamalar, cihaz kullanımı, video gösterimleri ve simülasyon gibi öğretim teknikler aracılığıyla el becerilerini geliştirebilmekte ve hasta üzerinde yapılan uygulama sonuçlarını görebilme şansına sahip olmaktadır. Bu nedenle insan sağlığı ile ilgilenen meslek gruplarında laboratuvar eğitimini her düzeyde geliştirmek uygulamalı eğitimi güçlendirecektir. Bu çalışmanın amacı: Bir vakıf üniversitesi önlisans sağlık programı öğrencilerinin demografik özellikler ve bulundukları programlar açısından, laboratuvar uygulamalarına ilişkin tutumun dört boyutu arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığını analiz etmektir. Araştırmanın örneklemini Kapadokya Bölgesinde faaliyet gösteren bir vakıf üniversitesinin önlisans sağlık programı öğrencileri oluşturmaktadır. Veriler toplanmasında anket tekniği kullanılmış ve bağımsız değişkenler (demografik özellikler ve bulundukları programlar) açısından, laboratuvar uygulamalarına ilişkin tutumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olup olmadığını belirlemek için parametrik olan “t” ve “ANOVA” testleri uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre, öğrencilerin cinsiyet ve mezun olduğu lise gibi değişkenlerde anlamlı bir farklılık olmadığı ancak öğrencilerin laboratuvar deneyimi olanlar DENEYIM VAR:(p=0.05>0.05) ve olmayanlar DENEYİM YOK: (p=0.02<0,05) arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. Son olarak program değişkeni açısından elde edilen sonuçlara göre, program değişkeni açısından, öğrencilerin laboratuvar uygulamalarına ilişkin tutumları ve laboratuvar çalışmaların kalıcılığı arasında bir farklılık olmadığı, ancak program değişkeni açısından, laboratuvarın fiziki mekân uygunluğu [F(9-182) =4,94; p=0,000<0,05]. Laboratuvar derslerinin işlenişi [F (9-178) =1.03; p=0.05=0.05] gibi tutum ölçeğinin iki alt boyutu arasında anlamlı bir farklılık olduğu ortaya konulmuştur. Araştırmanın sonuçlarına göre laboratuvar uygulamalarının daha etkin hale getirilmesi için yöneticilere öneriler, araştırmanın sınırlılıkları ve gelecekte araştırması gereken konular sunulmuştur.