Kronik Hipoksiye Maruz Bırakılan Ratlardaki Mide Ghrelin Miktarı Üzerine Klorokuin’in Etkisi

View/ Open
Date
2019Author
Kaymak, EminAkin, Ali Tuğrul
Öztürk, Emel
Yalçın, Betül
Ceylan, Tayfun
Başaran, Kemal Erdem
Doğanyiğit, Züleyha
Karabulut, Derya
Özdamar, Saim
Yakan, Birkan
Metadata
Show full item recordAbstract
Giriş Amaç Yüksek irtifada yaşanan komplikasyonlardan biri olan Anoreksiya, çevresel
durumu sinyallerde enerji durumunu belirleyen ve iştahı kontrol eden hipoksinin neden olduğu
rahatsızlıklardan kaynaklanmaktadır. Gastrointestinal sistemden salgılanan hormonlar, besin
bileşimini algılayarak ve böylece spesifik reseptörler yoluyla hipotalamus tarafından açlığın ve
doygunluğun kontrolünü etkileyen endokrin sinyal olarak önemli bir rol oynar (1). 1999'da
büyüme hormonu salgı reseptörünün endojen bir ligandı olarak keşfedilen 28 amino asitli bir
peptid olan Ghrelin, gastrik mukozanın endokrin hücreleri tarafından sentezlenir (2). Glikoz
doyma faktörlerinden biri olduğundan, hipoksi sırasında glikoz homeostazını korumak
önemlidir (3). Klorokuin Plasmodium vivax sıtmasında tedavi için kullanıldığı bilinmekte olup
aynı zamanda antiinflamatuvar bir maddedir (4,5). Kronik hipoksi ile oluşturulan mide
hasarında klorokuin’in ghrelin üzerine etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Materyal Metot Bu
çalışmada Erciyes Üniversitesi Deneysel ve Klinik Araştırma Merkezinde (DEKAM)
yetiştirilen 32 adet 8-12 haftalık, 200-300 gr ağırlığında yetişkin Wistar albino türü erkek
sıçanlar kullanılmıştır. Kafesler içinde tutulan sıçanlara günün normal düzeninde 21 0C ve 12
saatlik aydınlık/karanlık ortamında su ve besin ihtiyaçları sağlandı. Gruplar normoksi kontrol
n=8, Hipoksi (%10 oksijen/28 gün) kontrol n=8 ve Hipoksi (%10 oksijen/28 gün) + Klorokuin
(50mg/kg/28gün) n=8 olarak belirlenmiştir. Deney sonunda denekler tartılıp ağırlıkları
kaydedilerek ketamin+ksilazin anestezisi altında mide dokuları çıkarılan hayvanların
hayatlarına son verilmiştir. Parafin bloklardan alınan 5-6 μm kalınlığındaki kesitlere
immünohistokimysal olarak ghrelin boyandıktan sonra toplam 50 farklı alanda hücre sayımı
yapıldı. İstatistiksel analizler SPSS istatistik yazılımı (SPSS Windows, 24.0 versiyon)
kullanıldı. Verilerin normal dağılımı için Kolmogorov–Smirnov testi kullanıldı. Parametrik
testlerden One-Way ANOVA ve Post hoc Tukey testi uygulandı. Veriler ortalma ± SD olarak
ifade edildi. Analizlerde p<0.05 anlamlı olarak kabul edildi. Bulgular İmmünohistokimyasal
değerlendirme sonucu Tablo 1’de gösterilmiştir. Ghrelin pozitif hücre sayısı hipoksi grubunda
kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artış gösterirken, Hipoksi+KLQ
grubunda kontrol grubuna yakın sonuç görülmüştür (Şekil 1). Tablo 1: Ghrelin immün pozitif
hücre sonuçları. Grup Kontrol Hipoksi Hipoksi+CLQ p Ghrelin 4.18±2.14a 9.80±3.83b 7.74
±3.02c 0.001 Veriler ortalama±standart sapma olarak ifade edilmiştir. Farklı harf (a,b,c) içeren
gruplar arasında anlamlı farklılık vardır. P<0.05 anlamlı kabul edilmiştir. Şekil 1: Ghrelin ile
boyanan hücreler A (kontrol), B(hipoksi) ve C (hipoksi+ClQ) gruplarında gösterilmiştir.
Görüntü büyütmesi X400. Tartışma ve Sonuç Kronik hipoksinin mide mukozasında ghrelin
miktarını önemli bir şekilde artırdığı görülmüştür. Hipoksi ile birlikte klorokuin verilen grupta
ise mide ghrelin seviyesinin hipoksiye göre azaldığı görülmüştür. Hipoksi ile besin alımında
bir azalma ve kilo kaybı meydana gelmektedir. Bunlara bağlı olarakta hipoksi koşullarında
ghrelin seviyesinde artış olmaktadır.