Dystopian Fiction Through the Lens of Ecofeminism and Ecofascism: The Depiction of Woman and Nature in Margaret Atwood’s The Handmaid’s Tale and Its TV Adaptation (2017)

The subject of this thesis is to examine ecofeminist and ecofascist viewpoints in Margaret Atwood’s The Handmaid’s Tale (1985) and its TV adaptation by Bruce Miller. As a sub-concept of ecocriticism, ecofeminism proclaims that the oppression of women and victimization of non-human nature stems from patriarchal mindset. Men need to keep women and non-human nature under control, because they see themselves as superior. As another sub-concept of ecocriticism, ecofascism is based on the far-right ideologies and it asserts that the individuals need to sacrifice themselves for the benefit of the environment. Therefore, the destruction of environment and infertility causes the emergence of ecofeminist and ecofascist glimpses in The Handmaid’s Tale (1985) and its TV adaptation. While both the novel and the TV adaptation focus on the problems of women and non-human nature, they also highlight the inequality in authoritarian patriarchal power. The aim of this thesis is to understand and interpret the predicted dystopian future alternative with ecofeminism and ecofascism, which are theories and methods proper for examining the most vital problems of the world, through a speculative fictional work and its adaptation. For this, first of all, the history and perspective of ecofeminist and ecofascist theory are examined. Then, Margaret Atwood's work and its TV adaptation are discussed with the help of these theories.

Margaret Atwood’un Damızlık Kızın Öyküsü (1985) eseri ve Bruce Miller (2017) tarafından çekilen uyarlamasının ekofeminist ve ekofaşist çerçeveden incelenmesi bu tezin konusunu oluşturur. Ekoeleştirinin bir alt bağlamı olarak ekofeminizm, kadının maruz kaldığı baskıların ve insan harici doğanın kurban edilişinin erkek egemen zihniyetten kaynaklandığını savunur. Erkekler kendilerini kadınların ve insan harici canlıların hamisi kabul eder ve onlar üzerinde tahakküm kurma ihtiyacı duyarlar. Ekoeleştirinin bir başka alt bağlamı olan ekofaşizm de aşırı sağ ideolojilere dayanır ve bireylerin doğanın esenliği uğruna kendilerinden tavizlerde bulunmaları, kendilerini feda etmeleri gerekliliğini öne sürer. Damızlık Kızın Öyküsü ve televizyon için yapılan uyarlamasının, doğanın tahrip edilişi ve insan neslinin salgın biçimindeki bir kısırlıkla tükenme tehlikesi gibi konuları içermesi, ekofeminist ve ekofaşist bakış açılarıyla incelenmesini gerektirmiştir. Hem roman hem de televizyon uyarlaması bir taraftan kadın ve insan harici doğanın sorunlarına odaklanırken, diğer taraftan otoriter ataerkil gücün adaletsizliğinin de altını çizer. Bu tezin amacı, spekülatif kurgusal bir eser ve onun uyarlaması üzerinden dünyanın en yaşamsal problemlerini incelemeye elverişli kuram ve yöntemler olan ekofeminizm ve ekofaşizmle, öngörülen distopik gelecek alternatifini anlamak ve yorumlamaktır. Bunun için öncelikle ekofeminist ve ekofaşist teorinin tarihi ve ortaya koyduğu perspektif ele alınmıştır. Ardından Margaret Atwood’un eseri ve onun uyarlaması söz konusu teoriler yardımıyla tartışılmıştır.