Akromegali Hastalarında İşitsel Fonksiyonların Değerlendirilmesi

Giriş ve Amaç: Akromegali ilişkili yumuşak doku genişlemesi ve kemik hipertrofisinin kulak problemlerine neden olabileceği düşünülebilir, ancak bu durum yeterince doğrulanmamıştır. Literatürde akromegali hastalarında işitme kaybını değerlendiren az sayıda çalışma bulunmaktadır ve elde edilen sonuçlar heterojendir. Bu çalışmada akromegali hastalarında işitme semptomlarının, iletim tipi ve sensörinöral işitme kayıplarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Uludağ Üniversitesi Hastanesi Endokrinoloji Bilim Dalı’nda akromegali tanısıyla takip edilen bireyler hasta grubunu; yaş ve cinsiyet açısından benzer özellikteki sağlıklı bireyler kontrol grubunu oluşturmuştur. Katılımcılar semptom sorgulaması sonrasında akustik immitansmetrik inceleme, saf ses odyometrisi, konuşma odyometrisi ve otoakustik emisyon testi ile değerlendirilmiştir.

Bulgular: Çalışmaya 70 akromegali hastası ve 70 sağlıklı birey (toplam 140 katılımcı, 72 kadın, 68 erkek) dahil edildi. Tüm çalışma grubunda ortalama yaş 52,2±10,6 idi. Akromegali grubunda her iki kulakta da işitme kaybı kontrol grubuna göre anlamlı yüksek saptandı (sağ kulak için p=0,007, sol kulak için p=0,001). Akromegali grubunda %58,6 hastada en az bir kulakta işitme kaybı tespit edildi (p=0,001). Bu grupta tüm frekanslarda hava yolu işitme eşikleri daha yüksek bulundu. Herhangi bir kulağında iletim tipi kayıp olan hasta oranı %38,6, sensörinöral kayıp olan hasta oranı %37,1 olarak hesaplandı. İleri yaş ve aktif hastalık süresi işitme kaybını etkileyen faktörler olarak bulundu. Akromegali grubunda konuşmayı ayırt etme yüzdesi daha düşük saptandı (p<0,001).

Sonuç: Bu çalışmada akromegali hastalığı ile iletim tipi ve sensörinöral tip işitme kaybının ilişkili olduğu gösterilmiştir. Akromegali hastalarının diğer komplikasyonların taramalarında olduğu gibi işitme kaybı yönünden de rutin odyolojik izlemi uygun olabilir.