Türkçe Konuşan Ses Bozukluğuna Sahip Bireylerin Seslerine Yönelik Kendi Algıları ve Dinleyici Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Güven, insan etkileşiminin temel unsurlarındandır. Birisiyle ilk tanıştığımızda o kişiye güvenip güvenmeme konusunda ön yargılarda bulunuruz. İnsan sesi güven algısı için önemli bir etkendir. Literatürde insan sesine yönelik dinleyici algısı üzerine çalışmalar yapılmıştır. Türkçe konuşan bireylere yönelik dinleyici algısı hakkında yapılmış oldukça sınırlı çalışma vardır. Bu çalışmanın amacı ses bozukluğunun hasta ve dinleyici algısını nasıl etkilediği görmek ve algılar arasındaki ilişkileri incelemektir

Çalışmaya yaş ortalaması 43,35 olan disfonik 15 kadın 13 erkek katılmıştır. Hastaların SHE-10 (Ses Handikap Endeksi Kısa Formu), SİYKÖ (Sesle İlişkili Yaşam Kalitesi Ölçeği) puanları kaydedilmiştir. Bu hastalardan ikinci değerlendirme gününe gelmeyi kabul eden 18’iyle pasaj okuma ses kaydı ve GRBAS (Grade, Roughness, Breathiness, Asthenia, Strain) değerlendirmesi yapılmıştır. İçlerinden G skoru 2 ve 3 olan 8 hasta seçilmiş ve ses kayıtları 70 dinleyiciye dinletilmiştir. Güven Algısı Anket puanlamaları toplanmıştır. GRBAS skorları 3 klinisyen tarafından puanlanmıştır. 70 dinleyicinin yaş ortalaması 32,22’dir ve 35 kadın 35 erkekten oluşmaktadır. Hastaların SHE-10 ve R skoru ile Güven Algısı Anket skoru arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır. SİYKÖ puanları ve klinisyenlerin B, A, S skorları ile dinleyici Güven Algısı Anketi arasında güçlü bir ilişki görülmüştür.

Sonuç olarak insan sesindeki etkilenmeyi değerlendiren hasta öz değerlendirme ve dinleyicinin güven algısı arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. SİYKÖ skorlarındaki artış dinleyicilerin güven algısını olumlu yönde etkilemiştir. Bireylerin önceki bilgi birikimleri, deneyimleri ve kültürel değerlerinin sonucu olarak güven algılarında farklılıklar olabilmektedir. Bu alanda yapılacak daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.