Nedim Gürsel’in Romanlarına Yeni Tarihselci Bir Bakış

Edebiyat ile tarih arasında bulunan varoluşsal sınır, 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren postmodernizmin tarih anlayışıyla değişip dönüşürken edebî ve tarih metinleri arasında bulunan ayrım belirsiz bir hâl almıştır. Postmodernizmin tarihi algılamadaki anlayış farklılığını dayanak alan yeni tarihselci kuram; tarihin nesnel olamayacağı düşüncesinden beslenerek tarihe dair herhangi bir metnin anlamını ve bağlamını, ortaya çıktığı toplumun sosyo-kültürel değerlerine bakarak ele almaya çalışmaktadır. Tarih ile kurmaca arasındaki ilişkiyi yorumlayarak yazınsal bir söylem alanı yaratan yeni tarihselcilik, gelenekselliği ve nesnel gerçekçiliği sorgulayarak alışılagelmiş tarih algısını değiştirmeye çalışmıştır. Bu kuramın sunmuş olduğu görecelik ile tarihin arka planında kalmış ve tarihte adı geçmeyen sıradan insanlar ile alt kimliklere sahip kişiler, edebî metinlerde önem arz eden pozisyonlarda yer almaya başlamıştır.

Bu çalışmada, öncelikle tarihin yazımı ve anlatıya değinilmiştir. Postmodernizmin bir kuram olarak ortaya çıkışı, modernizm ile öncesi tarihle olan bağlantısı ve özellikleri üzerinde durulmuştur. Geleneksel, modern ve postmodernist anlatı hakkında bilgi verildikten sonra postmodernist roman ve postmodernist romanın unsurları hakkında bilgi verilmiştir. Yeni Tarihselcilik Kuramı’nın doğuşu, ilkeleri, tarihe bakışı, temel dinamikleri ve edebiyatla olan bağlantısı açıklanmıştır. Bir kişilik olarak romanlarına yansıyan Nedim Gürsel’in yaşamı ve edebî kişiliği irdelenmiştir. Postmodernist roman unsurları ve Yeni tarihselcilik kuramının temel ilkeleri bağlamında Türk edebiyatının önemli yazarlarından Nedim Gürsel’in Boğazkesen, Resimli Dünya, Allah’ın Kızları, Aşk ve İsyan romanları incelenmiştir.