Gecikmiş Konuşma Tanısı Alan Çocuklarda Potansiyel Risk Faktörlerinin İncelenmesi

Konuşma ve dil gecikmesi, 2 yaşındaki bir çocuğun kelime dağarcığının 50 kelimeden az olması ve iki kelimelik cümleleri birleştirememesi ile karakterize bir bozukluktur. Zeka geriliği, otizm spektrum bozukluğu, öğrenme güçlüğü ve işitme kaybı gibi organik ve nörodejeneratif problemlerden ya da organik sorunlardan kaynaklanabilir. Gecikmiş dil ve konuşma prevalansının 2 yaşındaki çocuklarda %10- 20 aralığında, 18 ila 23 aylık bebekler arasında ise %13,5 oranında olduğu tahmin edilmektedir. 30-36 aylık çocuklarda bu oran %16-17,5'e çıkmaktadır.

Bu çalışmada iki grup bulunmaktadır. Kontrol grubu 50, deney grubu 50 katılımcıdan oluşmaktadır. Kontrol ve deney grubunun ebeveynlerine (anne ya da baba) ‘Gecikmiş Konuşma Risk Faktörleri ve Çevresel Faktörleri Belirleme Anketi’ yapılarak gecikmiş dil ve konuşma risk faktörleri; doğum öncesi, doğum sonrası, 0-4 yaş aralığı olarak üç başlık altında araştırılmıştır.

Yapılan istatistiksel analizlerde risk faktörlerinden kalıtım ve ailenin sosyoekonomik durumu, postnatal risk faktörleri, çocuk agresyonu ve agresyona verilen tepki ile gecikmiş dil ve konuşma arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Çocuğun ekran kullanımı, günlük oyun süresi ve annenin hamilelik sırasındaki risk faktörleri ile gecikmiş dil ve konuşma arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.