AMBULANS ŞOFÖRLERİNDE İŞİTSEL SİSTEMİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışma gürültüye maruz kalan ambulans şoförlerinin işitsel sisteminin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın amacı doğrultusunda Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Bölümü’ne başvuran 18-65 yaş arasındaki 34 ambulans şoförü ile 34 sağlıklı birey çalışmaya dahil edildi. Çalışmadan elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesi sonucunda ambulans şoförlerinin yüksek frekanslarda sağ ve sol kulak hava yolu işitme eşiği değerlerinin, sağ ve sol kulak hava yolu saf ses ortalamalarının, sağ ve sol kemik yolu saf ses ortalamalarının, sağ ve sol kulak konuşmayı alma eşiği değerlerinin, rahatsız edici ses düzeyi değerlerinin, en rahat ses düzeyinin kontrol grubuna göre anlamlı şekilde yüksek olduğu saptandı. Bunların yanı sıra 1000 Hz frekansta kontrol grubundaki bireylerin sağ kulak, ambulans şoförlerinin ise sol kulak; 1500 ve 2000 Hz frekansta ambulans şoförlerinin sağ ve sol kulak TEOAE değerlerinin anlamlı şekilde yüksek olduğu görüldü. Kontrol grubunda 4000 Hz frekansı dışında tüm frekanslarda işitme eşiklerinin ambulans şoförlerine göre anlamlı şekilde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ambulans şoförleri ile kontrol grubundaki kontralateral supresyon düzeyleri (dB) karşılaştırıldığında ambulans şoförleri ile kontrol grubunda tüm frekanslarda ambulans şoförlerinde kontralateral supresyon düzeylerinin kontrol grubuna göre anlamlı şekilde düşük olduğu görüldü. ambulans şoförlerinin DPOE düzeyi her iki kulak açısından kontrol grubuna göre anlamlı şekilde düşük iken 3000 Hz (sol kulak hariç) ve 4000 Hz frekanslarda ise ambulans şoförlerinin SNR değerleri kontrol grubundan anlamlı şekilde daha yüksekti.