İşitme Kaybı Olan Çocuklarda Sosyal Uyum Düzeylerinin Belirlenmesi

Yapmış olduğumuz çalışmada 7-17 yaş arasındaki işitme engelli bireylerin sosyal uyum düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmış olup bu amaç doğrultusunda cinsiyet, yaş ve sınıf değişkenine göre sosyal uyum düzeylerinde farklılık olup olmadığı incelenmiştir. Çalışmaya toplam 49 işitme engelli birey dahil edilmiş olup bunların 28’i (%57.1) kız, 21’i (%42.9) ise erkekti. Çalışmaya dahil edilen işitme engelli bireylerin yaşı 7-17 arasında değişmekte olup yaş ortalaması 12.00±2.76 olarak hesaplanmıştır. Çalışmaya dahil edilen işitme engelli öğrencilerden 8’i (%16.3) 4. sınıf, 7’si (%14.3) 9. sınıf, 6’sı (%12.2) 10. sınıf, 6’sı (%12.2) 6. sınıf, 6’sı (%12.2) 3. sınıf, 5’i (%10.2) 5. sınıf, 4’ü (%8.2) 8. Sınıf, 3’ü (%6.1) 1. sınıf, 2’si (%4.1) 2. Sınıf, 2’si de (%4.1) 7. sınıfta idi. Çalışma sonucunda işitme engelli öğrencilerin sosyal uyum ölçeğinin “ders yapılırken sınıf içinde dolaşmam” maddesinden en yüksek ortalama puanı elde ettikleri, en düşük ortalama puanı ise “sınıf kurallarına uymayan arkadaşlarımı uyarırım” maddesinden elde ettikleri görülmüştür. Bu durum işitme engelli öğrencilerin okula uyumlarının diğer alanlara ilişkin uyumlarına göre daha iyi olduğunu göstermektedir. İşitme engelli öğrencilerin sosyal uyum ölçeğinden elde ettiği ortalama puan 3.77±0.37 olarak tespit edilmiştir. Yapmış olduğumuz çalışma sonucunda her ne kadar erkek işitme engelli öğrencilerin sosyal uyum düzeyleri kızlara göre daha yüksek bulunsa da gruplar arasındaki farkın anlamlı düzeyde olmadığı görülmüştür. Yaş ve sınıf değişkeni ile sosyal uyum düzeyi arasında anlamlı bir ilişki olmadığı görüldü.