Göçmenlere Yönelik Entegrasyon Politikaları: Avrupa Birliği ve Almanya Örneği Kapsamında Türkiye’nin Uyum Politikalarının Değerlendirilmesi

Dünya nüfusunun %3,6’sına karşılık gelecek şekilde bugünün dünyasında yaklaşık 281 milyon uluslararası göçmenin varlığı, göç konusunun devletler nezdindeki önemini vurgulamaktadır. Modern dünyanın bir getirisi olarak insan hareketliliğinin bu denli artması yaşadığımız evreni, küresel bir köye çevirirken göç olgusunun da devletler üzerindeki etki alanını genişletmiştir. Göçün devletler üzerindeki etki alanının doğru yönetilebilmesi için ülkelerin kendi konjonktürel durumlarına göre göçün doğasını da yadsımadan çeşitli politikalar üretmesi gerekmektedir. Bu tezde incelenen entegrasyon politikaları göçün yönetişimi açısından önemlidir. Çalışmada entegrasyon kavramı bireylerin veya grupların ev sahibi ülkede asimile olmadan toplumun bir parçası olabilme kabiliyetlerinin geliştirilmesi olarak açıklanmıştır. Bu açıklama yapılırken ilk olarak Avrupa Birliği’nin entegrasyon konusunda çizmiş olduğu ana hatlar incelenmiştir. Ardından ise Almanya’nın uyguladığı başarılı entegrasyon politikalarının kaynağı açıklanmaya çalışılırken entegrasyon sürecinin çift yönlü bir süreç olduğu belirtilmiştir. Fakat bugün, entegrasyon kavramının kötü bir algıya sahip olması aslında göç-alan ülkede vatandaş ve yeni gelenler arasında çift taraflı bir uyum gerektirdiğinin göz ardı edilmesine sebep olmuştur. Belki de bu sebeple tarihsel olarak kültürel bağlara sahip olduğu bölge halklarına her zaman kucak açan Türkiye, entegrasyon politikaları yerine uyum politikaları uygulamaya karar vermiştir. Çalışmada Türkiye’nin uyguladığı uyum politikaları uluslararası platformdaki entegrasyon anlayışı ile karşılaştırılarak incelenmiş ve çeşitli politika önerileri yapılmıştır.