Türkçe Konuşan 6-9 Yaş Arası Kekemeliği Olan ve Kekemeliği Olmayan Çocukların Dil Becerilerinin Karşılaştırılması

Dil; fonoloji, morfoloji, sentaks, semantik ve pragmatik beceri gibi birçok alt sistemden oluşmakta ve dil bilgisi, bu alt sistemlerin her birinde iyi olmayı ve bu becerileri esnek bir iletişim sisteminde bir araya getirmeyi hedeflemektedir. Kekemelik, ses, hece veya tek heceli sözcüklerin tekrarı, seslerin uzatılması ve hava akımındaki bloklar şeklinde görülebilen konuşmanın akışını sekteye uğratan anormal derecede yüksek bir sıklık ve/veya durma süresi ile karakterize bir konuşma bozukluğudur. Bu çalışmaya 6-8;11 yaş aralığında, anadili Türkçe ve kekemeliği olan 20 çocuk ve tipik gelişim gösteren 20 çocuk dahil edilmiştir. Çalışmanın amacı kekemeliğin dil becerilerini etkileyip etkilemediğini araştırmaktır. Bu doğrultuda dil gelişimini değerlendirmek amacıyla Türkçe Okul Çağı Dil Gelişim Testi; kekemelik şiddetini ölçmek amacıyla Kekemelik Şiddetini Değerlendirme Aracı kullanılarak veri toplanmıştır. Bulgulara bakıldığında ise kekemeliği olan ve tipik gelişim gösteren çocukların dil gelişimi karşılaştırıldığında sadece cümle tekrar etme alt testinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuş ve kekemeliği olan çocuklarda daha düşük çıkmıştır (p=,007<0,05). Diğer alt testlerde ise anlamlı düzeyde bir farklılık bulunamamıştır. Ayrıca cinsiyet açısından karşılaştırma yapıldığında kekemeliği olan ve tipik gelişim gösteren grup arasında cümle tekrar etme becerisi dışında dil gelişimleri açısından anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Kekemeliği olan çocukların diğer dil ve konuşma gelişim alanlarıyla ilişkisinin olup olmadığını belirlemek amacıyla daha fazla kişiyle ve daha farklı dil gelişimi değerlendirme testleriyle farklı yönlerden bakılan çalışmalar yapılması önerilmektedir.