7-9 Yaş Aralığında Özgül Öğrenme Güçlüğü ve Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Tanılı Çocuklar ile Tipik Gelişim Gösteren Çocukların Dil ve Okuma Becerilerinin Karşılaştırılması

Özgül öğrenme güçlüğü (ÖÖG) ile dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun (DEHB) sıklıkla birbirine eşlik ettiği ve birbirini etkilediği görülmektedir. Her iki tanı grubundaki çocuklar okuma becerileri ve dil becerilerinde yönünden problemler yaşamaktadır. Çalışmanın amacı, ÖÖG ve DEHB olan 7-9 yaş arası çocuklar ile tipik gelişim gösteren çocukların dil ve okuma becerilerinin karşılaştırmasıdır. Araştırmaya tipik gelişim gösteren (TGG) 18, ÖÖG tanılı 18, DEHB tanılı 18 toplamda 54 (27 kız, 27 erkek) katılımcı katılmıştır. Araştırma bulguları tipik gelişim gösteren akranlarına oranla ÖÖG tanısına sahip ve DEHB tanısı eşlik eden çocukların TODİL sözel dil becerileri, TODİL bileşke performansları ve SOBAT okuma performansları incelendiğinde anlamlı derecede düşük performans gösterdiğini ortaya koymuştur. ÖÖG tanısına sahip çocukların sesli okuma becerisi ve okuduğunu anlama testi (SOBAT) performansları (okuma hızı, doğru okuma, akıcı okuma, okuduğunu anlama) anlamlı olarak ÖÖG’ne DEHB tanısı eşlik eden çocuklardan daha yüksek düzeydedir. ÖÖG tanısına sahip çocukların bazı TODİL bileşke performansları anlamlı olarak ÖÖG’ne DEHB tanısı eşlik eden çocuklardan daha yüksek olduğu tespit edilirken, diğer karşılaştırma grupları arasındaki anlamlı bir fark bulunmamaktadır. İlgili değişkenler (TODİL ve SOBAT) cinsiyet faktörüne göre incelendiğinde ise gruplar (kız-erkek) arasındaki farklılıkların anlamlı olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca TODİL değişkenleri ile SOBAT değişkenleri arasında pozitif yönlü orta ve kuvvetli ilişkiler olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ÖÖG, DEHB tanısına sahip bireylerde alan yazında çoğunlukla akademik beceriler ve öğrenme ile ilgili sınırlılıklara yer verilse de yapılan SOBAT ve TODİL testlerinin sonuçları doğrultusunda; dil becerileri ile ilgili de sınırlılık ve gerilik gözlemlenmiştir. Bu bakımdan müdahale programında Dil ve Konuşma Terapistinin yer alması önerilmektedir. Araştırma bulguları ayrıca birbirine sıklıkla eşlik eden ÖÖG ve DEHB tanılarında sınırlılıkların okuma ve dil yönünden farklılaşmasından dolayı müdahale programlarının her iki tanının birlikte görüldüğü ve tek başına görüldüğü gruplarda ihtiyaca yönelik düzenlenmesi gerektiğini göstermektedir.