YEREL YÖNETİMLERİN BAŞARISINDA SOSYAL SERMAYENİN ROLÜ(DİYARBAKIR ÖRNEĞİ)

Sosyal sermaye, kamu kurum ve kuruluşları ya da özel kuruluşlarda insanlar arasında belirli bir amaca yönelik sosyal ilişkilerin kurulmasının önemini ifade etmektedir. Gerekli teknolojik ve fiziksel altyapı ile birlikte sosyal sermayenin de bulunması örgütlerin başarılı olmasını sağlamaktadır. Sosyal sermayenin artan önemine karşılık, çeşitli nedenlerle yeterince dikkate alınmamaktadır. Sosyal sermaye olarak değerlendirilen yetenekli ve donanımlı bireylerin bulunmaması ya da etkili kullanılamaması durumunda, örgütlerin başarıya ulaşmalarında önemli sorunlar yaşanmaktadır. Araştırmada, yerel yönetimlerin başarısında sosyal sermayenin etkisinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel araştırma modellerinden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2020 yılında Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi'nde çalışmakta olan kişiler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise belediye çalışanları arasından araştırmaya katılmaya gönüllü ve ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılarak araştırmaya dâhil edilen 182 çalışan oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Göksel ve diğerleri (2010) tarafından Türkçe’ye uyarlanan 26 maddelik sosyal sermaye ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde ise nicel veri analiz yöntemleri kullanılmıştır. Sosyal sermaye ölçeğinden elde edilen verilerin, araştırma değişkenlerine göre karşılaştırılmasında SPSS 24 veri analiz programı kullanılmıştır. Kadınların sosyal sermaye algılarının erkeklere göre daha yüksek olduğu ve 3500-6000TL arasında gelire sahip olan katılımcıların sosyal sermaye algılarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca 25 yaş ve altı katılımcıların diğer yaş gruplarına göre sosyal sermaye algıları daha yüksektir. Büyükşehir belediyesinin hizmetlerini tamamen tarafsız/eşit ve güvenli bulanların sosyal sermaye algısı düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sosyal sermaye ölçeği alt boyutları olan yapısal, bilişsel ve ilişkisel boyutlar arasında yüksek düzeyde, pozitif yönlü anlamlı ilişkilerin meydana geldiği sonucuna ulaşılmıştır.