6-8 Yaş Arası Konuşma Sesi Bozukluğu Olan ve Olmayan Çocukların Pragmatik Dil Becerilerinin İncelenmesi

Tüm canlıların hayatlarını devam ettirebilmeleri, düşünceleri, bilgileri, birikimleri ve tecrübeleri hakkında paylaşım yapabilmeleri için diğer canlılar ile iletişim halinde olmaları gerekir. İnsanlar mevcut bulunan dil ve konuşma kabiliyeti sayesinde duygu ve düşüncelerini doğru biçimde ifade edebilme, etrafında gerçekleşen olaylar ve durumlarla ilgili yorum yapabilme, çevresindeki bireyleri anlayabilme ve onlarla nitelikli etkileşime geçebilme gibi iletişim becerilerine sahiptir. Dilin pragmatik bileşeni konuşmayı başlatabilme, devam ettirebilme, sona erdirebilme gibi sohbeti organize etme kabiliyetlerini içerir. Bu araştırmanın amacı, konuşma sesi bozukluğu olan ve tipik gelişim gösteren öğrencilerin pragmatik dil becerilerinin incelenmesidir. Çalışmaya 26 konuşma sesi bozukluğu olan ve 26 tipik gelişim gösteren olmak üzere toplam 52 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin her birine konuşma sesi bozukluklarını değerlendirmek için Türkçe Sesletim Sesbilgisi Testi alt testi olan Sesletim Tarama Alt Testi uygulanmıştır. Öğrencilerin pragmatik becerilerini değerlendirmek için her birine Pragmatik Dil Becerileri Envanteri-Türkçe Versiyonu uygulanmıştır. Envanter puanları incelendiğinde konuşma sesi bozukluğu olan grubun envantere göre %7,7’si yeterli iken tipik gelişim gösteren grubun %19,3’ü yeterlidir. Envanterin toplam ham puanları ve toplam standart puanları iki grup arasında anlamlı bir farklılık olmadığını göstermektedir. Tipik gelişim gösteren grubun sosyal etkileşim alt ölçek puanı konuşma sesi bozukluğu olan gruptan anlamlı olarak daha fazla olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Konuşma sesi bozukluğu olan bireylerin yalnızca akademik alanda değil sosyal alanda da güçlük çekiyor olduğu görülmektedir. Bundan dolayı konuşma sesi bozukluğu eğitim planına sosyal alanda çekilen güçlük de eklenmelidir.